Pazartesi, Temmuz 16

Mucizeler..

Hayatımın en güzel cuma akşamını yaşadım..
Bu kadar gülüp bu kadar ağladığım başka bir akşam var mı deseler yok derim hiç düşünmeden..
Uzun çok uzun zamandır bu kadar mutlu hissetmemiştim kendimi..

Her şeye bitti dediğim anlarda mı olur böyle şeyler bilemedim ki ben:)

Cuma öğlen vakıfa istifa mı verdim ağlayarak..Benden büyüktü uğraşamayacaktım artık olanlarla..Ne gücüm kalmıştı ne sabrım ne de cesaretim..

Akşamüzeri Kemal aradı istifanın kabulu için hastahaneye gelebilir misin dedi.Ok dedim hem Mert'i de görmeliydim artık.Başarılı bir nakil geçirmişti ve ben yakışıklımı daha görmemiştim.

Yol uzundu..Sanırım 3. kez okuduğum ve her defasında farklı bir ruh halinde olduğum Cemal Süreyya' yı aldım yanıma.İlkinde yeni aşıktım..İkincisinde yeni terk edilmiş..Bu defa vazgeçmişlik duygusu ile okuyacaktım.Çok zorladığım her şeyden vazgeçmiştim..

Hastahaneye geldim..Sıfır moral..Arızalı sakat bir ayak..Zorla vakıfın olduğu kata çıktım.Hatta asansöre binmeden Kemal 'i aradım çünkü nedense girer girmez binaya beni ara demişti..

Vakıfın olduğu kata çıktım vee..Adımımı ataratmaz bir şamata ile karşılaştım..Mert tekerlekli sandalyede ağızlığı ile beni karşılıyordu.Bütün vakıftakiler..Toprağın ailesi..

Çok uzatmayacağım..Benim içindi bu kutlama.Mert bana teşekkür ediyordu.Toprağın annesi karnındaki bebeği gösteriyordu.Ağlamaya başladığım zamanı hatırlıyorum ama bütün gece susmadım sanırımki ne ara sustum onu hatırlamıyorum..Vakıfdan istifam kabul edilmemiş.Aksine tüm yetki bana devredilmişti.Bana sürekli sorun çıkaran adam istifa etmiş gitmişti.Kemal in babası bütün yetkisini oğluna devretmişti.Kemal de tek imza ile bana devr etti.Herşey 10 dk da oldu bitti.Hiç sorgulamadım.Sorabileceğim tek insan Kemal 'e bile neden demedim..Avukatımı aradım yasallıklarını onaylattım ve sonra ağlamaya devam ettim.Gördüğüm herkese sarıldım sanırım:)

Her şey tam bitti diyorum bir anda değişiveriyor..Nasıl oluyor neler oluyor anlamıyorum hayatımda.Ama şu anki halini epey sevdim hayatımın..Şamatasız tehlikesiz..İnandıklarım...Tutkularım..Vazgeçtiklerim..

Dedim ya bütün cuma gecesi ağladım..Çıkarken Kemal hadi dedi kutlayalım bunu hayır dedim..Yalnız kalmak istiyorum...Biraz da yalnız ağlamak istiyorum..Hiç ısrar etmedi bir taksi çağırdı.Hiç birşey beklemiyorum dedi.Hayatımda bana öyle şeyler öğrettin ki teşekkürler diyebilirim sadece dedi..

Emeklerim,heyecanlarım,tutkularım boşa çıkmamıştı...


PS: Anlatılacak koca bir haftasonu ve yeni bir maceramız var 1 ay sürecek..Ama bunlarıda yarına bırakalım..
Kitap için o kadar kararlı olduğumu anlayan yayın evi süresiz uzattı yayın tarihlerini.Sen biraz düşün dediler yinede ama bilmiyorlar ki.. Neyse boşverin..

cambaz














Hiç yorum yok: