Salı, Temmuz 22

öyle büyük ki ağrım horon tepseler ağlıyorum
inan ki elimi kolumu zincirledin
inan ki sustuklarımı sen izin vermedin diye boğazımda cümleledim
artık telefon beklemiyorum
artık telefon etmiyorum
çünkü biz artık olduk!
tabakta kaldık günah olduk
yazık olduk
biz senle biz senle iki ayrı olduk!
ben seni susacak kadar ben sana susayacak kadar
ben seni beni susduracak kadar sevdim
öyle büyük ceza ki bu ikimize iyiliğimiz için kestiğin
artık afrikadakiler yaşar biz ölürüz

biz diye birşey olmadığı için artık sadece şarkıyı dnliyorum ve susuyorum.ben hayatıma kaldığı yerden devam etmek istiyorum.ama derdim kurbaa değil artık zaten bende kurbaa sever değilim artık,hıh.ben kendimi geri istiyorum,sadece sağlımı geri istiyorum.çok sıkıldım artık bu gitgellerden.inzavaya çekilmek zorunda kalmaktan..ve ben gerçekten benim her anımda yanımda olan insanları tutacağım hayatımda diğerleri teferruatmış diğerleri lagalugaymışşş

22 temmuz

isimsiz prensden özürdileyerek son yazdığı yorumu yayınlamak istiyorum.Ve burdan ona diyorum ki blogun kraliçesi bensem eğer mızıkçılıkta yaparım oyunbozanda olurum.


burası cidden benim kimsenin ne diyeceğini düşüneceğini umursamadan konuşabildiğim yazabildiğim tek yer. o sebepten oyunlara gizemlere sırlara yer yok burda...


dün gece hala bir ruhun benim olduğunu anladım..hala o ruhun yalnız kaldığında beni düşündüğünü anladım...ama yalnız kalmamak için verdiği savaşı da bir okadar kınayarak dinledim..hayat tercihlerden ibaret.ya karnıyarık ya musakka? ama tercihlerin sonunu dibini düşünerek sınayarak yapmak lazım herzaman.
yakalanan enerji midir sinerjimidir nedir onun uçup gittiğini anladığımız gün yaptığımız bütün tercihlerin canı cehenneme...
ben tercihlerimde bencil olmam gerektiği kanısındayım artık,yüksek müsadenizle çok çalışmam lazım çok...