Çarşamba, Eylül 12

bazen..


Bazen ne yaparsan yap olmuyor bazen.. Bir cümle ile hayatınızın koca bir bölümünü tek nefeste özetleyen anlar yaşadınızmı hiç?Ben bu aralar yaşıyorum yoğun bir şekilde.İŞte bu ben diyiveriyorum aniden..dün akşam caddebostan sahilde yürüdüm yürüdüm..yanımdan geçen küçük köpecikler sevgi arsızlığı ile dolanıverdiler bacaklarıma.formunu koruyan bisürü insan selinin içinden kendı halimde elimde pamuk helva ile sakin miskin bir o kadar yoğun bir yürüyüş oldu aslında..Bi arkadaşımla çıkılan yürüyüş onun aniden rahatsızlanan kardeşi sayesinde (merak edilecek bir şey yok) tek başına yapılan bir seremoniye dönüştü..Önce kendıme kocaman bi pamuk helva aldım,sonra rüzgara verdim yüzümü..

bi süre sonra ayaklarımı suya değdirmemek için zor tutarken buldum kendımı.yüzüm denize deniz gözlerime değdi...uzun zamandır herşey için sabrettiğim geldi aklıma,sabretmek gerekıyor bazen evet..işin için ailen için aşkın için..ya sonra ..(çok bölük pörçük yzdığımın farkındayım..her cümle ayrı bir yolculukta..)ya sonra dediğinizde olmuyor işte..ya sonra demeyeceksınız eğer sabredıyorsanız hakkını vereceksınız sonuna kadar...sacmalıyorum mu nee..üzgünüm fonda sezen ciyak ciyak tükeneceğiz derken ben ben olamıyorum..şimdide zuhal pervane diyor..sorarım size ben hangi kafayla tek başıma kalıp yazı yazacağım..ben yalnız kalmak istiyorum..beynımın gözlerimin ellerimin gecenın bir yarısı evde yapayalnızken bile tek başlarına olmamalarından çok yoruldum..