Pazartesi, Ocak 30

hastalık Gibi Sizden Bir Şeyler Götürmeden..

Beklenen gün bu gündü.
Onca gün çektiğim eziyet ,iğneler tahliller bu gün belli olacaktı.
Ama herşey perşembeye kaldı.Neden diye sormadım bile.Ok dedim kapattım telefonu.
Daha ne kadar erteyebilirim ki..Düşündüm sonra ama bu defa benden bağımsızdı..

Neyse daha bir üç gün daha kelebek modeli yaşayacağız.

Günlerdir ciddi anlamda kendimi inanılmaz önemli değerli hissettiren biri var etrafımda.Nasıl anlatsam size bilmiyorum ?Asılmak deseniz asla değil.Beklenti deseniz mümkün değil yok..Anlattığım şeyleri asla unutmayan ,sürekli kendime çok haksızlık ettiğimi söyleyen ,yaptığım şeyleri gerçekten önemli değerli bulan ,sadece ben değil onun bildiği çevremlede ilgilenen , ağlamalarıma-asabiyetime-hırçınlıklarıma inanılmaz bir olgunlukla abartmadan büyütmeden söylenmeden yaklaşan ve bunları o kadar normalmiş gibi yapan birinden bahsediyorum.
Kendinizi prenses gibi hissetmekten bahsetmiyorum kendinizi fazla yada eksiklerinizle yukarıdan görmenizi sağlayan birinden bahsediyorum.

Ve bunu yapan bir kadın değil bir erkek.Ayrılık sürecimi,hastalık sürecimi hep çözümsel ve sakin yaklaşımıyla bana sanki gündelik hayat gibi yaşatan birinden bahsediyorum..

Kim olduğunun hiç bir önemi yok sadece bana ne kadar iyi geldiği ve gerçekleri ne kadar net görmemi sağladığı için iyi ki tanımışım onu.Benim ne kadar önemli olduğumu hatırlattığı için.Yaşadığım her iki zor dönemde de benim elimden geleni öncesi ve sonrasında yaptığımın farkına varmamı sağladı herşeyden önemlisi.

Evet maalesef ben elimden geleni yaptım.Biten ilişkimin her safhasında da hastalığım her aşamsında da gerekeni hatta daha fazlasını yaptım.Şu an yaptıklarım hem eski sevgiliye hem hastalığıma fazla geliyor aslında.Bunu anlamamı sağladığı için bile iyi ki var..

Psikoloğum falan değil..Sevgili adayım vs hiç değil..

Ama anlıyorsunuz ki size kendinizi siz gibi hissettiren biri gerçekten çok önemliymiş..Hem de bencilleşmeden, hastalık gibi sizden bir şeyler alıp götürmeden..

Cambaz