Çarşamba, Nisan 30

bu bahar bende sonbahar

bahar gelıyordu..tüm renkleri ile kelebekleri ile hava mis gibi kokuyor.herkeste bir telaş bir sevgi yumağı ..insanlar garip bir şekilde yenilenen havaya ayak uyduruyor.İstanbul film festivalleri yeni ışıkları ile aydınlanıyor bu neşeli havaya ayak uyduruyor her zamanki gibi.en yakın arkadşlarım arasında dolaşan tek yaşamı kapatıp ikili yaşama geçme heyecanını uzak ama bir okadar yakında izliyorum.elimde büyüttüğüm bebekler uçuyo yuvalarından ve ben onalrın heyecanına ayak uydurmakta ilk defa zorluk çekiyorum..elimde büyüttüğüm benım bebeğimde öyle..uzaklara ucuyor bu defa.bende yağmurlu bir hava..karanlık bir şehir .sessiz caddeler havası mevcut..ben havaya ayak uyduramıyorum bu yıl.doğduğum günler yaşadığım heyecanı görmezden gelıyorum nedense.görmekde istemıyorum..oturma odamdan dışarı çıkasım yok herşeyden önce..pijamalarımı ölesiye seviyorum.bol alkollü içecekleri pek bi sever oldum,rahat ve huzurlu uyuyorum onlarla..
korkma blogcum geçecek elbet..ama bu bahar bende sonbahar.büyüttüğüm bebeğimi kimler sevecek telaşı da geçecek.
3-1-1=1 delilikte kendine gelecek..şu cümleyi çok seviyorum ,yaşananlar o kadar güzeldi ki unutulmayı hak etmıyordu..