Pazartesi, Nisan 4

susarsam konuşmam biliyorum.

Kimsenin hayatında öncelik sırasında öyle dikkat çekici bir yerlerde değilim.Bu aralar cidden içerliyorum buna.Oysa benim hayatımda herkesin öncelikleri var.Mesela Annem burdaysa özel hayatım sekteye uğrar hatta durağanlaşır banane diyip hayatıma devam etmedim hiç.Kardeşimse arayan cehennemin dibinde olsam açarım o telefonu.
Yada sevgilimse söz konusu arkadaşımıda ekerim-işimide aksatırım ya da ne biliyim her şekilde önceliğim o olur.O oldu da her şekilde.
Ama bu aralar kimseden bunu göremiyorum.Göremedikçede içten içten üzülüyorum.Ya cambaz şunu istemişti diye bile düşünülmediğime eminim.Cambaz la bi haftasonu kaçamağımı yapsak? Ablam hastaydı acaba ne oldu? ??????????????????????????

Hayatımın en önemli tahlilini oluyorum bir Allahın kulu aramadı o gün ya.Tahlil sonucun çıktı nedir durum demedi. Cidden üzüldüm kimse bu kızcağız bugün acaba yeni birşey mi öğrendi demedi.Kimseyede kızamadım ki ben olsam öyle yapmazdım sen niye böyle yapıyorsun mu diyeceğim sevgilime ,arkadaşıma yada kardeşime.
O günden beri düşünüyorum.Annemin önceliği hep ufaklık onun hayatı ,mutlulukları yada hastalık paranoyaları.Arkadaşlarım desen en yakınlarım evlendi başka başka hayatlardalar ve yeni yaşamlarına yeni alışıyorlar.Sevgilim içinse hiç hissetmedim öncelikli olduğumu.Hayatında benden önce gelecek hep daha önemli şeyler vardı nasılsa ve olacakda.Şimdiler işi ve yeni hayatı ile meşgul.Anlayacağınız benim ne hissettiğim ne kadar uzakta durduğumun pek bi önemi yok bu saydığım insanlar için uzun zamandır.Ama gitgide kendimi olayların içinden uzaklaştırmaya çalıştığımı hissediyorum.Etrafımda birileri için öncelikli olanları gördüğümde ben neyi yanlış yapıyorum diyorum acaba önce ben mi kaldırmalıyım sıralamamdaki yerlerini.Acaba birilerini mutlu etmeye çalışmak mı yanlış olan.Hep ben diyip bencillik mi bu hayattaki doğruluk.

istediğim herkes etrafımda pervane olsun falan değil asla.Sadece arada sırada da olsa sen bunu çok istemiştin,sende bu konseri dilinden düşürmemiştin diyiversin birileri..İsteklerimi, düşüncelerimi yada hayatımda değişen herşeyi çevremdekilerin kulanlarına bağırmaktan yoruldum sadece..

Kimsenin dünyası benim üzerimde dönsün değil derdim.Aksine sevmemde öyle saplantılı sevgileri -ilgileri.Ama bazen gerçekten özel olduğunuzuda hissettmek istersiniz ya birilerinin sizi merak ettiğini vs.. işte öyle birşey sanırım açlığım.

Bir haftadır düşünüyorum işin içinden çıkamıyorum.....Babam biz küçükken anneme ne isterlerse al bakkaldan-marketten , doysunlarki tanımadıkları birisi onlara içlerinde uhde kalan birşeyi teklif ettiklerinde hesapsızca gitmesinler dermiş.Aslında ben susmaktan korkuyorum..

sevgiler

cambaz