Çarşamba, Ocak 18

hafızam ahh ahhhh

Yer Akmerkez,kahramanımız Cambaz arkadaşlarını bulmaya çalışmaktadır.Her ikisininde telefonu cevap vermez.Şaşkın şaşkın dolanır.Ki zaten Akmerkezden de nefret eder,Etilere hala alışamamıştır falan filann..

Arkasını bir döner aman allahım o gelen de ne öyle.Kumral 1.80 boylarında mavi gözlü bir afeti devran .Önce derki Ya Rab sen neler yaratıyorsun.Sonra ene bir bakar Kumralmavigözlü ona doğru gülerek gelmeye başlamıştır.Aman Allahım tanıyorum der içinden ama nerden.Allahım adı neydi kimdi lan bu özene bezene yaratılan ?

Konuşmaya başlarlar ama epey tanışık bir halde.( Ayy sıkıldım böyle anlatmaktannn)

Allahım kafayı çizicem çok iyi tanıyorum ama hatırlamıyorum ne adını ne nerden tanıdığımı vs vs..

Kumralmavigözlü:Eee ne yapıyorsun burda

Cambazın beyni: Allahım kim lan bu neden bu kadar samimiyiz?
Cambazın ağzı: Arkadaşlarımla buluşacağım onları bekliyorum,Sen?

Kumralmavigözlü:Burda çalışıyorum Ünal Aysal ın elektrik firmasında .

Cambazın beyni: Ahanda hatırladım okuldan olmalı kesin okuldan..
Cambazın Ağzı:Aa ne güzel bende 3 ay oldu yeni şirketime geçeli ama ne Akmerkezi ne etileri sevemedim.

Kumralmavigözlü:Neden yahu gerçekten güzeldir.Ama sen güzel havaları kaçırmışsın baharda çok güzel oluyor bak burası.

Cambazın ağzı: Bilmiyorum valla ben sevemedim

Kumralmavigözlü: Bak yemeğe gel bir öğlen ben sana güzel yerlerini gezdireyim.Yaz bakalım numaramı.

Cambazın beyni: Allahım ne diye kayıt edeceğim çocugu allahım görecek ki şimdi ayyy sanırım terden telefonu elimden düşüreceğim.x mi yazsam yoksa y mi ?Ulan neydi bu çocuğun adı.Hay Allahım kesin kanser beynimede sıçradı .Allahım öleceğimi söylemedi kesin bu it doktorlar...

O esnada telefonu çıkardım tam o numarayı söyledi ben yazdım ki....

Kumralmavigözlü: Bence sen beni ne diye kayıt edeceğini bilmiyorsun..Adım soyadım..

Allahım o an Akmerkezin temeline gömülmek bir daha çıkmamak istedim.Başladım gülmeye nasıl gülüyorum ama epey kahkaha falan atıyorum.Sinirim bozuldu..

Cambazın ağzı:Yaa cidden çok özürdilerim ama hatırlamıyorum.10 dk dır konuşuyoruz ve düşündüğüm tek şey adın ama yok yani sabaha kadar düşünsem hatırlamam .( bu esnada gülmeye devam ediyorum)

Kumralmavigözlü: ok yahu sorun değil ( oda gülüyor)

Cambazın beyni:Yiğitliğe bok sürdürme cambaz hemen zeytinyağı ol hemen hemen...
Cambazın ağzı:Sende beni hatırlamazsın cambaz diye kayıt edeceksin..

Kumralmavigözlü: hayır hatırlıyorum cambaz .....( soyadım) ..
Arayacağım yemek için..

Dedi ve gitti.Allahım yerin dibine mi girsem.Adam o zor adımı ve soyadımı bile hatırlıyor...Ne yapsam ?..Her santimetrekarem kıpkırmızı oldu.Hiç bu kadar utandığımı hatırlamıyorum.Bir yandan da Allhım bu ne özgüven yaa adam resmen sen beni hatırlamadın kasma dedi..
ben böyle ne yapacağımı bilmez utançdan ölmek üzereyken kızlar geldi.Bir tanesi ile aynı okuldan mezunuz.Olayı anlattım.Çocuğun adını söylememle çığlık atması bir oldu.Kızzzzzııımm o okulun idolüydü peşinden koşmayan yoktu.Fakülteler arası kavga sebebiydi dedi.Ben iyice yok artık oldum.Bir yandan da diyorum Allahım ben neden bilmiyorum ben neden hatırlamıyorum lan böyle cillobu:D
Neyse olan olmuş ben rezilliğimle yaşamayı öğrenmeye başlamıştım.

Bütün gece beynimi yediler.Zaten sen o kurbağadan başkasını görmedin ki kör aptal da bilmemne de..Ama bir taraftan da onlara malzeme verdim diye acayip seviniyorlar.Bir yandan çocuğun egosunun içine ettiğim için evet evet bütün kızlar çocuğu hatırlamanın ötesinde hayallerinde yaşatırken sen onu hatırlamadın valla da billada çocuk sana aşık olacak göreceksin diyerek tahminlerde bulundular bütün alışveriş boyunca.

Bense ertesi gün ( hayatım boyunca hafızamla övünürken) böyle bir rezillik yaşadığım için kendimi eczaneden balık hapı alırken buldum:D

cambaz..