Cumartesi, Temmuz 12

bu ne şimdi

perşembe günü en gergin en dayanılmaz günlerden biriydi.akşamıda o şekilde devam etti.operasyonumun kusursuz gitmesi için elimden gelen herşeyi yaptım.ve kusursuz başladı öylede gitti...ve gece okadar eğlenceli devam etti ki..sabah 04:00 de gelebildim eve..1 şişe cardinal melonu nasıl içtim anlamadım..ertesi gün nasıl geçti anlamadım sözde hemen gelip uyuyacaktım ama bir önceki gece operasyonumda beni yalnız bırakmayan arkadaşımın osmanlı mutfağı yemek teklifini geri çeviremedim..ama sonra vazgectik suadiyede başka biryerde yemek yedik ,tüm haftanın tüm sıkıntısını attım desem yerıdır.çok konuştum ve dinledim ve en önemliside çok güldüm..bu konuşmaların ayrıntılarını anlatmayı isterdim çok enterasanlar çünkü ama benimle sırlarını paylaşan birine ihanet edemem :) erken uyuma hayallerim yine suya düştü çünkü yıne bır oncekı gecenın geçtiği kuruçeşmedeki mekanda bulduk kendımızı.ki ordan cidden nefret ederim ama rastlantılar işte bir gün iş için dünde arkadaş hatrına oraya sürükledi beni.ama gecenin yemekten sonraki kısmıda çok eğlenceliydi.uzun çok uzun zamandır gerçekten bu kadar konuşmaya-dinlemeye-gülmeye ihtiyacım varmış yani mekanın kötü olması yada sevmıyor olmam eğlenmemi gülmemi engelmedi..ama tüm bunların tek bir kötü yanı vardı,onuda burda yazmayacağım üzgünüm.. bu gece içinde 1 adet nu teras davetimiz var ama benim artık ne alkole ne uykusuzluğa halim kalmadı..

PS: artık son derece basit yazmaya başladın nerde atraksiyonlar üzüntüler aşklar yazmış dün biri mailinde.müsade edin biraz dinleneyim değilmi..huzura ihtiyacım var buaralar.biraz da böyle takılalım sadece kendim için yazıyorsam istediğimi yaparım dimi:)