Pazartesi, Aralık 26

ne bu ya..

Şiddetli ağrı sonrası dün akşam yine bir hastane ziyaretimiz vardı..
Neyse bu artık rutine bağladı.( Biliyorsunuz ben zaten çok rutin bir insanım)

Eve geldim.Kapının önünde kilitli bir bavul.Anam dedim valla bu defa biri bombalamaya geldi.Tam çığlık atacaktım ki üzerinde bir not.

''Cuma akşamı 30 aralıkda saat 17:00 de Atatürk Havalimanı dış hatlarda olurmusun? Sadece Pasaportunu ve çantanı al.İhtiyacın olan herşey bu bavulda var.Saat 15:30 da ajansdan alınacaksın.'' Yazıyordu. Hönk.. Ne oluyrouz yahu? Kimsin nesin?

Aklıma kimse ama kimse gelmedi..Şu an bunu bana yapabilecek kimseyi tanımıyorum.En yakın arkadaşlarımın hepsi ( cidden hepsi) yeni yıl için yurtdışına çıktılar bile.

Bavulu dışarıda bırakıp eve girdim.Zaten ağrı kesiciler kafa yapmış halde sersem sersem geziyorum.
Sonra bir mesaj..Kenan dan..Eğer gelmezsen cevabımı almış olacağım..

Bir anda sinir-karmaşıklık-ağlama hissi hepsi aynı anda geldi.Hastalığıma bu denli acımakda biraz fazla değilmiydi..

Ben bu karmaşadayken bir mesaj daha..Sadece daha fazla sen istiyorum hayatımın bundan sonraki kısmında..

Olduuu.Hemen zaten bende bol miktarda cambaz var azıcığınıda sana veririm canım ne olacak..

Cevap bile vermedim-veremedim..Düşündüğüm tek şey sakin kalmak bu hastalığı biran önce atlatmak ve gerçekten huzurlu olmakken karmaşıklık istemiyordum.hele hele arkadaş olarak deli gibi ihtiyacım olan insanların bu şekilde beni attan düşmüş hale getirmelerine inanamıyorum.

İstediğim tek şey iyileşmek.Ama bana hasta olduğum için farklı davransın istemiyorum kimse.Gerçekten seviyorlarsa ve önemliysem zaten ellerinden geleni yapıp yanımda olacaklardır-oluyorlarda .Tek ihtiyacım olan bu zaten.-mış gibi yapılanları görüyorum 3. seferde error veriyorlar.

Neyse Allah bana bu hastalık döneminde uğraşacak şey diye veriyor böyle ilginçlikleri.Ama itiraf ediyorum nereye gidiliyor acaba merak ediyorum :D

cambaz