Cumartesi, Eylül 8

ve sonunda


Bir haftadır sayfalarıma dönmeye uğraşıyorum ama yok ne yaptıysam oturum açamıyorum şifrelerimi yenılemeken yardım mailleri atmaktan vallahi fenalık geldi..Ama sonunda geldim burdayım..Ben yabancıyım blog konusuna evet yazmak konuşmak hayatta yaptığım en ustaca şeyler belki ama iş böyle herkesin ortasında yazmaya gelince bi garip garip oluyor insan.

Uzun zaman oldu dimi kurbağacım yazmayalı senınle birlikte ,(buarada sayfanın sağındaki kurbağama özel dikkat rica edeceğim).Hayatımın içinden neler neler akıp geçti,kimler sığ sularda takılı kaldı anlatması zor.Ama bu bloga yazmaya başladığımız günlerdeki aşk ,özlem sevgi,bağlılık malesef artık bizimle değil.Artık yalnızız..Bu konu hakkında dökülüvericem bezen merak etme kurbağacım.Bazen hiç susmadan aslında nasılda içimin yandığını görüvereceksin..


Ben çok açık olacağım size ,sizde bana..burda sadece tek konudan sadece aşkdan sadece işden bahsetmeyeceğiz..burda bizi biz yapan herşeyden bahsedeceğiz.Okuyun ne yorum yazma zorunluluğunuz var ne başka birşey..bol bol günlük hayatın kargaşasından bahsedeceğiz yeri gelecek reklamlardan pazarlamadan konuşacağız ofisden gelen kırıntılarla.Yeri gelecek bütün hüznümüzü kusacağız.neyse ben artık burdayım bol bol yazı bol şiir ve en önemliside bol gülücüklü günler hep bizimle olacak.
buarada oturan kızımızı bir arkadşım çizdi,,sözde benim halimi çizmiş:)