Pazartesi, Ocak 30

hastalık Gibi Sizden Bir Şeyler Götürmeden..

Beklenen gün bu gündü.
Onca gün çektiğim eziyet ,iğneler tahliller bu gün belli olacaktı.
Ama herşey perşembeye kaldı.Neden diye sormadım bile.Ok dedim kapattım telefonu.
Daha ne kadar erteyebilirim ki..Düşündüm sonra ama bu defa benden bağımsızdı..

Neyse daha bir üç gün daha kelebek modeli yaşayacağız.

Günlerdir ciddi anlamda kendimi inanılmaz önemli değerli hissettiren biri var etrafımda.Nasıl anlatsam size bilmiyorum ?Asılmak deseniz asla değil.Beklenti deseniz mümkün değil yok..Anlattığım şeyleri asla unutmayan ,sürekli kendime çok haksızlık ettiğimi söyleyen ,yaptığım şeyleri gerçekten önemli değerli bulan ,sadece ben değil onun bildiği çevremlede ilgilenen , ağlamalarıma-asabiyetime-hırçınlıklarıma inanılmaz bir olgunlukla abartmadan büyütmeden söylenmeden yaklaşan ve bunları o kadar normalmiş gibi yapan birinden bahsediyorum.
Kendinizi prenses gibi hissetmekten bahsetmiyorum kendinizi fazla yada eksiklerinizle yukarıdan görmenizi sağlayan birinden bahsediyorum.

Ve bunu yapan bir kadın değil bir erkek.Ayrılık sürecimi,hastalık sürecimi hep çözümsel ve sakin yaklaşımıyla bana sanki gündelik hayat gibi yaşatan birinden bahsediyorum..

Kim olduğunun hiç bir önemi yok sadece bana ne kadar iyi geldiği ve gerçekleri ne kadar net görmemi sağladığı için iyi ki tanımışım onu.Benim ne kadar önemli olduğumu hatırlattığı için.Yaşadığım her iki zor dönemde de benim elimden geleni öncesi ve sonrasında yaptığımın farkına varmamı sağladı herşeyden önemlisi.

Evet maalesef ben elimden geleni yaptım.Biten ilişkimin her safhasında da hastalığım her aşamsında da gerekeni hatta daha fazlasını yaptım.Şu an yaptıklarım hem eski sevgiliye hem hastalığıma fazla geliyor aslında.Bunu anlamamı sağladığı için bile iyi ki var..

Psikoloğum falan değil..Sevgili adayım vs hiç değil..

Ama anlıyorsunuz ki size kendinizi siz gibi hissettiren biri gerçekten çok önemliymiş..Hem de bencilleşmeden, hastalık gibi sizden bir şeyler alıp götürmeden..

Cambaz

Cumartesi, Ocak 28

?

Bize kendimizi prenses gibi çok degerli ve onemli hissettiren ama zerre etkilenmediğiniz erkekleri ne yapiyorduk?

Perşembe, Ocak 26

Yeni hafta,,,

Ne garip günler yaşıyorum bu günlerde .
Hem hüzünlü hem karışık hem neşeli bir o kadarda yoğun bir o kadar da sakar:)
Ayağımı incittim hem de ne incitmek robocop gibi garip bir aparat takıyorum şu an.
Ofise gitmedim bu hafta.
Ayrıca iğnelerim her güne çıktı.Pazartesi günü umuyorum herşey bitecek.
Önümüzdeki hafta bir çok şeyin netleştiği bittiği bir hafta olacak sanıyorum.
Hazırım artık bekliyorum.
Hayatımla ilgili hiç bu kadar net olmamış ne istediğini hiç bu kadar güzel bilmemiştim.Bakalim neler olacak?

Cambaz

Pazar, Ocak 22

:)

yazmak istediğim öyle şeyler var ki..
ama toparlayamıyorum kafamı..
İki ayda neler düşündüma rtık ne istiyorum ne istemiyorum..hepsi toz bulutu gibiydi ama artık çok çok net bir manzara gibi aklımda..
Bunların dışında,
söyleyebileceğim birşey var ki kızlarımı çok çok özlemişim ve bundan sonra kimse onların önceliklerini alamayacak..

Cuma, Ocak 20

ben yağan karı izlerken senin gözlerine başkaları bakıyor şimdi

Bu arada aşağıda anlattığım olay olalı neredeyse 1 ay oluyordu.
1 aydır kumralmavigözlü çocuk sevgili adayım olabileceğine öyle emindi ki ne siz sorun ne ben söyleyeyim.
facebook dan ekleme ile başladı sonra sandım ki davetiye seçme aşamasındayiz.Her yerde karşıma çıkıyor yanımda gördüğü herkesle tanışmaya çalışıyor vs vs.
Sonra bir gün akşam yemeği .... nerde die bir emsaj attı.ki 6,5 yılın içinden çıktığımı, iyi olmadığımı aklımdaki soruların cevaplarını bulamadığımıda biliyor üstelik.
gelip gelmeyeceğimi bilmiyorum dedim.Sorun değil beklerim dedi.
Gitmeye karar verdim istemeye istemeye!! çünkü gidersem ve etkilenirsem 6,5 yılıma veda edecektim.ve beni sevmediğini bildiğim eski bir sevgili olsada o yıllardan kalan bunu istemiyordum.Ama doğru olan herkesin yaptığı gibi hayatıma devame etmekti.
Ofisten alayım seni dedi yok dedim kendim geleceğim.
Taksiden indim..Öyle yavaş yürüyordum ki biri arasın kızım sen benimsin sikerim ebeni git evine otur desin diye bekliyordum resmen o bebek adımlarımda ,bunu kendi beynimden saklamnın bir alemi yoktu!!
Kapıya kadar geldim..Birden arkamı döndüm hey taksiii diye bağırdım ve taksiye binip eve döndüm..
o esnada aynı anda bir mesaj gitti gitmedim diye..bir mesaj geldi ben burada yağan karı izlerken senin gözlerine başkaları bakıyor diye..

...

Çarşamba, Ocak 18

hafızam ahh ahhhh

Yer Akmerkez,kahramanımız Cambaz arkadaşlarını bulmaya çalışmaktadır.Her ikisininde telefonu cevap vermez.Şaşkın şaşkın dolanır.Ki zaten Akmerkezden de nefret eder,Etilere hala alışamamıştır falan filann..

Arkasını bir döner aman allahım o gelen de ne öyle.Kumral 1.80 boylarında mavi gözlü bir afeti devran .Önce derki Ya Rab sen neler yaratıyorsun.Sonra ene bir bakar Kumralmavigözlü ona doğru gülerek gelmeye başlamıştır.Aman Allahım tanıyorum der içinden ama nerden.Allahım adı neydi kimdi lan bu özene bezene yaratılan ?

Konuşmaya başlarlar ama epey tanışık bir halde.( Ayy sıkıldım böyle anlatmaktannn)

Allahım kafayı çizicem çok iyi tanıyorum ama hatırlamıyorum ne adını ne nerden tanıdığımı vs vs..

Kumralmavigözlü:Eee ne yapıyorsun burda

Cambazın beyni: Allahım kim lan bu neden bu kadar samimiyiz?
Cambazın ağzı: Arkadaşlarımla buluşacağım onları bekliyorum,Sen?

Kumralmavigözlü:Burda çalışıyorum Ünal Aysal ın elektrik firmasında .

Cambazın beyni: Ahanda hatırladım okuldan olmalı kesin okuldan..
Cambazın Ağzı:Aa ne güzel bende 3 ay oldu yeni şirketime geçeli ama ne Akmerkezi ne etileri sevemedim.

Kumralmavigözlü:Neden yahu gerçekten güzeldir.Ama sen güzel havaları kaçırmışsın baharda çok güzel oluyor bak burası.

Cambazın ağzı: Bilmiyorum valla ben sevemedim

Kumralmavigözlü: Bak yemeğe gel bir öğlen ben sana güzel yerlerini gezdireyim.Yaz bakalım numaramı.

Cambazın beyni: Allahım ne diye kayıt edeceğim çocugu allahım görecek ki şimdi ayyy sanırım terden telefonu elimden düşüreceğim.x mi yazsam yoksa y mi ?Ulan neydi bu çocuğun adı.Hay Allahım kesin kanser beynimede sıçradı .Allahım öleceğimi söylemedi kesin bu it doktorlar...

O esnada telefonu çıkardım tam o numarayı söyledi ben yazdım ki....

Kumralmavigözlü: Bence sen beni ne diye kayıt edeceğini bilmiyorsun..Adım soyadım..

Allahım o an Akmerkezin temeline gömülmek bir daha çıkmamak istedim.Başladım gülmeye nasıl gülüyorum ama epey kahkaha falan atıyorum.Sinirim bozuldu..

Cambazın ağzı:Yaa cidden çok özürdilerim ama hatırlamıyorum.10 dk dır konuşuyoruz ve düşündüğüm tek şey adın ama yok yani sabaha kadar düşünsem hatırlamam .( bu esnada gülmeye devam ediyorum)

Kumralmavigözlü: ok yahu sorun değil ( oda gülüyor)

Cambazın beyni:Yiğitliğe bok sürdürme cambaz hemen zeytinyağı ol hemen hemen...
Cambazın ağzı:Sende beni hatırlamazsın cambaz diye kayıt edeceksin..

Kumralmavigözlü: hayır hatırlıyorum cambaz .....( soyadım) ..
Arayacağım yemek için..

Dedi ve gitti.Allahım yerin dibine mi girsem.Adam o zor adımı ve soyadımı bile hatırlıyor...Ne yapsam ?..Her santimetrekarem kıpkırmızı oldu.Hiç bu kadar utandığımı hatırlamıyorum.Bir yandan da Allhım bu ne özgüven yaa adam resmen sen beni hatırlamadın kasma dedi..
ben böyle ne yapacağımı bilmez utançdan ölmek üzereyken kızlar geldi.Bir tanesi ile aynı okuldan mezunuz.Olayı anlattım.Çocuğun adını söylememle çığlık atması bir oldu.Kızzzzzııımm o okulun idolüydü peşinden koşmayan yoktu.Fakülteler arası kavga sebebiydi dedi.Ben iyice yok artık oldum.Bir yandan da diyorum Allahım ben neden bilmiyorum ben neden hatırlamıyorum lan böyle cillobu:D
Neyse olan olmuş ben rezilliğimle yaşamayı öğrenmeye başlamıştım.

Bütün gece beynimi yediler.Zaten sen o kurbağadan başkasını görmedin ki kör aptal da bilmemne de..Ama bir taraftan da onlara malzeme verdim diye acayip seviniyorlar.Bir yandan çocuğun egosunun içine ettiğim için evet evet bütün kızlar çocuğu hatırlamanın ötesinde hayallerinde yaşatırken sen onu hatırlamadın valla da billada çocuk sana aşık olacak göreceksin diyerek tahminlerde bulundular bütün alışveriş boyunca.

Bense ertesi gün ( hayatım boyunca hafızamla övünürken) böyle bir rezillik yaşadığım için kendimi eczaneden balık hapı alırken buldum:D

cambaz..

Pazar, Ocak 15

hep böyle gül ...

Bol migrenli ,kalabalık bir haftasonunu daha bırakıyoruz a.q.

Pek bi eğlendim pek bi güldüm ayıptır söylemesi.Biri bundan 15 gün kadar önce gerçekleri kabul etmen gerek demişti.Ve ben bütün yaşadıklarımı tüm gerçekliği ile kabul ettim.Bundan sonra herşey daha kolay oldu.Şuan yaşayacağım zorlu bir ayı biliyorum.Sonrasını biliyorum o yüzden iyiyim.Yine eski yüksek sesiyle gülen ve sürekli bu sebepten uyarılan cambaz haline döndüm.

Cuma akşamı acayip komik bir tavernadaydım.Tabaklar kırdım ve karpuz rakısı diye birşey içtim.Acayip birşey denemelisiniz.Hadii dediler ordan Lucca .İtiraz edemedim bile.Orda salatalıklı hep içtiğim votka ile devam ettim.orası burası derken eve girdiğimde saat 5 di..Ve sabah 10 kürlük iğne tedavim başlıyordu:) Alkolün hızlıca vucudumu terk etmesi için iki şişe serum yedim:D Sonrasında ilk iğne tedavisine başladık bakalım.Çok inanıyorum herşeyin düzeleceğine.

Bir kadının sevgilisi yokken bile taş gibi adamlara hayır demesi kadar eğlenceli birşey yokmuş.Unutmuşum o eğlenceyi.Birini istemiyorum hayatımda.Nedir bu egonuz ey sevgili erkek ırkı? hayır diyince ısrar neden?

Cumartesi sabah iğne tedavisi sonra ceydamla kahvaltı,sonra pilates sonra Dali sergisi..Akşam Nusr-et de kalabalık bir akşam yemeği( tabii şirin arkadaşlarım yine bana bir sürpriz yaptılar ama aldılar ağızlarının payını orası ayrı) ..ve bu aktivitelerin hepsinde migrenim iğne tedavisininde yan etkisi ile tavan yaptı:( Akşam yemeğinde bir ara deliricem sandım.Nusr-et in sahibi masadakilerden birinin yakın arkadaşıydı ve bize katıldı gecenin sonunda.Yüzümün halini görünce direk migreniniz var sanırım dedi ve bir hint çayı getirdi.İki saat sanki uyuşmuş gibiydi beynim ama sonra yine başladı:(
Bir ara eve gitmek istiyoruuuummm diyerek bağırıp koşarak çıkacaktım ama sabrettim.Herkes ile birlikte kalkmaya dayandım.Evet herşeyi kabul ettim diyorum ama bu hastalığın hayatımı almasına izin vermedim işin açıkçası.Özellikle dün eğer o ağrı ile her bir planı gerçekleştirdiysem helal bana:)
keyifli bir yemekti.Çok güldüm ve acayip güzel etler yedim.Mekanı hala denemeyen varsa mutlaka gidin derim.Bir kere sahibini takdir etmemek elde değil.Sanırım benimle yaşıt yada 3-4 yaş büyüktür.Çok keyifli çok zevkli ve çok çalışkan biri.Sıfırdan muhteşem bir mekan yapmış..Deneyin denettirin..

Bu sabah en sevdiklerimden biri ile 5 saat süren bir kahvaltı yaptım.Ohhh missdi:)Bol dedikodu bol kahkaha.Arabadan inerken hep böyle gül dedi:)

Şimdi bütün haftasonundan sonra kalan işlerimi bitirmeye çalışıyorum.Off hiç çalışmak gelmiyor içindem.

Herşey güzel olsun..

PS:Eindhoven a bol şans..

cambaz

Perşembe, Ocak 12

Sürpriz..


ve geri döndüm:)
Zorlu bir ameliyattı maalesef.ilk ameliyattan çıktım ve 1,5 saat hatırlamak bile istemediğim bir ağrı çektim.Doktorum atılan 4 ağır ağrı kesicininde etki etmediğini anladığında ben uyutun beni diye yalvarıyordum..Sonrasında ameliyathaneye geri iniyoruz dedi.1,5 saat sonra yine narkozlanıp ameliyathaneye alındım.

İkinciden sonra hafif bir ağrı ile uyandım ama eskisiyle kıyaskadığımda dünya gerçekten çok güzeldi.
Derler ya dünyanın yıkıldığını sandığınız anlar vardır.O ağrı esnasında işte dünya cidden yıkılmıştı ve ikinci narkozdan uyanırken yine kuruluyordu eski düzeninde.

Bir yandan ağrım var bir yandan bütün yataktaki kanı görüyorum..Allahım neler oluyor ben nerdeyim diyip ağlıyorum.Atılan iğneleri bile hissetmiyorum..(Ki akşam fark ediyorum ki çok kan kaybettiğim için iki kolumda toplam bulunamayan damarla sebebi ile 7 delik var.) Doktorum geldi sonra .Senin ağrın dinene kadar gitmeyeceğim dedi.Adamın elini öyle bir sıkmışım ki ertesi gün tırnak izlerim duruyordu avcunun içinde:(

Herşey bitiyor uyandığımda yanımda kızlar vardı.Ağrılı ama eğlenceli bir hastane akşamıydı.Herkes gittiğinde gece yarısı 1 di.Yan odamda bir kız bebek ailesi vardı.Kapıda pembe tüller ..Sürekli canımmm nidaları.ve bitmek bilmeyen ağlamalar.
O hastanede çok farklı sebepten yatıyor olabilirdim.O kız bebek beklenmeyen bir sürpriz annesi ile babasının en şaşkın ortak paydası olabilirdi...Sabah 4 e kadar bunları düşündüm babasının hadi uyu kızım diye söylenen cümleleri ve minik Selin in ağlamaları eşliğinde.

Sabah 5 de hemşire,6 da kahvaltı 8 de doktorum gelerek beni zombi yapmayı başardılar.
Öğlen gibi çıkıp kızlardan birine gittim.Bebekler gibi baktılar bana.Ama pazar sabahı evimdeydim.
işte pazar günü berbattı ağrılar-bulantılar halsizlik..ve birde 1,5 aydan sonra bir misafir..ne diyeceğimi ne konuşacağımı bile bilemediğim kapıdan çıktığı anda hıçkırarak ağlamaya başladığım bir misafir.Bu konu hakkında çok konuşmak istemiyorum şu an ama hala ne istediğimi biliyorum..

Pataloji kötü çıktı,pazartesi bunun yıkılmışlığı saçmalığı ile geçti.Bütün gece sabaha kadar tek başıma ne yapacağımı bilemeden ağladım.Sabah kalktığımda iyiydim nedense.Doktora gittim kan testlerim yapıldı.Akşam olduğunda iyi haber vardı.Kan sonuçlarım iyiydi:) 1 aylık bir ilaç tedavisi ile herşey iyiye gidecekti.Doktorlar böyle söylüyorlardı ve benim artık güvenecek birine ihtiyacım vardı..Bu hastalıkta birine güvenmek istersiniz.Doktorunuz-kocanız yada sevgilinizdir bu.Bende ne koca ne sevgili olunca eli mahkum istemeyerekte olsa boş ümitlerimi doktora bağladım.

Ama cidden artık güveniyorum.Bu bir ay hele ki ilk 15 gün çok önemli.Her şey belli olacak önümüzdeki günlerde.Bu defa da kurtulacağım biliyorum.Hatta eminim.Ve hazır olduğumda ..neyse şimdi çok önemli değil bu:)

Ocağın son haftası İsviçre ye gidiyorum.Bunun detaylarını anlatırım.

Güzel bir haftasonu bekliyor şimdi beni..



cambaz

Perşembe, Ocak 5

korkuyorum ulen....

Allahım korkuyorummmmm.
Valla da billada tırsıyorum:(

umarım herşey yolunda gider.

Bu arada enterasan bir döneme girdim.Bir iç huzuru bir rahatlık bir sakinlik..
İki gündür uyuyorum bile.Hatta iki sabahtır erken kalkıp kahvaltıya bile gidiyorum ajansdan önce.geçen seferde böyleydim.Yalnız ve hastayken.
Sabah kahvaltılarıyla başlardım güne..Aynı moda girdim.Etrafımdaki kimseden rahatsız olmuyorum iki gündür.Sürekli gülüyorum.İçim acıyor bazen ama diyorumki olsaydı da yalnız olacaktın be cambaz.Şimdi hayatında olsaydı da yalnız kalacaktın umrunda olmayacaktın.ve artık bunu istemediğimi çok iyi biliyorum.Beni seven birilerini istediğimi biliyorum.Herşeyi olduğu gibi kabul ettim sanırım.
İyiyim çok daha iyi olacağım.Birilerinin en büyük pişmanlığı ben olacağım ama içim öyle huzurluki kimsenin pişmalığını yaşamıyorum yaşayacak hiçbirşeyde yapmadım.Birilerinin dediği gibi 60 yaşıma geldiğimde pişman olacağım hiçbirşey olmayacak hayatımda..

Öyle garip bir huzur var ki herşeyin üstesinden gelebilir herşeyi yenileyebilirmişim gibi geliyor şuan.ve bu hissi kayıp etmemek için elimden geleni yapacağım.

Ama önce şu ameliyatı bir atlatayım değil mi:)

cambaz

en sevdiğimmm

Bu sabah bununla başladım güne hatta başlıyorum saat daha 09:20 :D


Çarşamba, Ocak 4

sex sex diye nicelerine sarıldım ha ha ha

yahu epey korkuyorum ben yaa..
Hastaneden bugün arayıp bazı testler için erken gelmeniz gerek cuma günü dediklerinde kendimi tabii tabii derken buldum mülayim mülayim.
Sabahın köründe gideceğim yine.
Küçük bavulumu hazırladım..Cuma günü eve kadın gelecek evimide temizleyecek.Ohh hazırım..

Babaannem gibiyim.O hep yola çıkarken -ameliyata girerken falan temiz olun evinizi temiz bırakın ölürsünüz falan arkanızdan konuşmasınlar derdi aynen o hesap:)temiz temiz gireceğim ameliyatıma..

Ayy çok korkuyorum Allahım Allahım..Sonrasından daha çok korkuyorum..

Hayır şimdi birşey söyleyeceğim çok güleceksiniz.Ok sevgilim yok zaten one nightstand muhabbetinden de hoşlanmam amma velakin şu durumda istesemde sevişmemem anasını satayım.çivi çiviyi söker bile yapamamam istesem.Zaten 1 aydır operasyondan operasyona koşuyorum hele bu operasyondan sonra 1 ay boyunca sexi bırak bahsetmem yasak neredeyse.:/ ulen bu bana reva mı beee..Ahh ahhh.Hem terk edildim hem sevişemiyorum bu ne beeeee:( Yani anlayacağınız bir çölde bahtsız bedevi bile olamıyorum ha ha ha...

neyse şimdilik bu kadar yarında son yazımı yazar hastahaneme giderim cuma sabahı.
Çİçek göndermek isteyenlerene adresi verebilirim:d

öperim
cambaz

Pazartesi, Ocak 2

I believe ..

‎''I believe in pink. I believe that laughing is the best calorie burner. I believe in kissing, kissing a lot. I believe in being strong when everything seems to be going wrong. I believe that happy girls are the prettiest girls. I believe that tomorrow is another day and I believe in miracles."

Audrey Hepburn

..

Dün gece yine saat 3 de girebildim eve.
Ee o saatten sonra uyumaya çalışırken saat oldu 4..:/

Sabahda cin gibi dikildim 7 de.ve artık tabiiki yorgunluktan sürünüyorum.Şuan görüyorumda giydiklerimi epey üniversite tipliyim sabah kör gözlerimle saçmalamışım:)Ama spor çantamı unutmamışım.Ağır spor yapmam yasak ama yarım saat yürüme.Pilates yada yoga dersleri serbest Allahtan.
Ama ben ne yaptım söylesem eminim kıçınızı bile bırakırsınız gülerken,runantalya ya kayıt oldummmm:D
Evet 4 martta runantalya da koşacağım:D Nedense çok heyecanlıyım sanki olimpiyatlara gidiyorum Allahım yaa.
Dün gece doktorum çıkarken antremanlara başlıyorum runantalya için dedi ve bende ışık yandı geçen yıldan beri zaten istiyordum ama bu dönemdeki karışıklık malum unutmuşum ..
Zar zor izin verdi.Zaten anlarım kendini nasıl yorduğunu bu bir ay iyi bakacaksın kendine dedi bıdı bıdı..Off sıkılıyorum bu konuşmalardan.
Sıkıldım yoruldum bunaldım tedavıden de.Ameliyatlardan da..her bir halttan sıkıldım.

Dün tek cümle söyledi doktor; eğer sevseydi birlikte olup olmamanız birşey ifade etmezdi ve gelirdi şuan bu gece yarısı kan almaya yalnız gelmezdin dedi.Acımasızım cambaz ama adam seni cidden sevmiyor dedi.Öylece baktım önce.Canım acımadı nedense.
Sadece doğru diyebildim.Elimdeki dondurma kasesine gömülmeye devam ettim usulca.
Ama o susmadı.Bu kapının ardında durmak isteyenleri çıkarma hayatından.Sana evet de demiyorum kimseye.Şimdi zaten kimsenin sana böyle birşey diretmeye hakkı yok.Ama kimbilir 3 ay sonra inşallah herşey bittiğinde hayır dediğine pişman olursun dedi.
Ben verdiğim kararlardan hiç pişman olmadım dedim ozaman.Ama haksız sayılmazdı.Konuyu kapatıp hayatımda olmalarına engel olmamalıydım.
Konuyu kapatım yanımda olmalarına izin vermeliydim.Hayır diyerek zaten olayı sonlandırmıştım ama hayatımdan çıkarmaya gerek yoktu sanırım.
Kapının öününde bekleyip yanımda olmak istiyorsa ,dondurmam bittiğinde yenisini almak ona yük gelmiyorsa, gece kan revan içinde uyandığımda çalan telefonu açıryorsa yanımda olmalıydı.Çünkü ihtiyacım vardı..Yanımda olmak için kendilerine buldukları bahane ne olursa olsun benim onlara ihtiyacım vardı.İlgilenmem gereken tek şey bu olmalıydı.
Aksine benimle olmayı tercih etmeyenlerin ne kadar seversem seveyim vazgeçilmezlik nişanelerini almalıydım.
Arkun haklıydı..sevmiyordu..

Pazar, Ocak 1

Yeni yılın ilk macerası

Güzel bir yeni yıl yemeğiydi oysa..
Yeni olan herşeye başlamam gereken mesajı almıştım yeni yılın ilk bir saatinde..

Eve saat 2 gibi geldim elektrikler kesikti iki saat çakmak aradım o arada geldi elektrikler bi film koydum 1 saat sonra falan uyumuştum sanırım.

Saat 5 gibi sanki bi küvetteyim hissiyatıyla uyandım.Garip bi ıslaklıktı ve kafamı kaldırdıgım anda geri düştüm deli gibi başım dönüyordu.
Yorganı açtığımda bütün yatak kandı.. Nasıl korktuğumu anlatam.. Telefonu bulmaya çalıştım son aranan numaralarda kim varsa arayacaktım telefon elimden düştü. O an ağlamaya başladığımı hatırlıyorum.Ceyda yı aradım.15 dk sonra gelmişti. Hemen kaldırdı beni hastahaneye gittik.

Doktorumu aradım yolda hemen oda geldi. O esnada Ceyda Kenan ı aradı birsey diyemedim oda en az benim kadar korkmustu arayacak kimse yoktu çünkü yeni yıldı. Herkes sevgilisinin yada karısının sıcak koynundaydı..
Doktor gelene kadar tansiyon ölçüldü serum takildi sonrasını hatirlamiyorum bayilmisim.Uyandığımda ceyda kanepede uyuyordu. Kenan elinde kahveyle başucumda bekliyordu. İkinci kan poşeti bitmek uzereydi.

Gecirdiğim operasyon sonrası ilaçlar bırakıldığında görülebiliyormuş bu gibi durumlar çok nadir olsada. Vücut yabancı hücreleri atmak için kanarmış. Vs vs vs...

Yine çok korkmuştum bu defa Ceyda ninda ödü kopmustu sanirim:( Kenan ı güç bela gönderdim azönce ve birşey olursa arayacağıma söz verdim. İyiyim çünkü.Doktorda eve gidebileceğimi söyledi. Ceyda çıkış islemlerini yapıyor şimdi.
Birazdan evimde olacağım. Burası hastalık günlüğü oldu artık..

Cambaz