Pazartesi, Eylül 17

uçtu uçtu sinan uçtu


Allahım hala inanamıyorum ne kadar şanslı olduğumuz konusunda hala aklım almıyor olanlara ..hepiniz görmüşsünüzdür cumartesi akşamı tüm haberleri işgal eden hatta ertesi gün tüm gazetelerde meciyeköyde facianın eşiğinden dönüldü diye başlık atılan o uçan kamyoneti,işte o kamyonetin içindeki kişi benim canm ciğerim sinanım.ve hiç birşey olmadan o hurda yığının içinden cıkmayı başardı.Sinan bu senin kaçıncı oyunun hayatla kaç canın kaldı be ciğerim..Ama bu defa senin bi suçun yok onu biliyorum ve daha fazla bıdı bıdı yapmıyorum sana..Öyle bir mucize yaşadık ki ne Sinanımızda nede üzerine düştüğü araçtaki kişide bir şey yok.En büyük şansımızda aracın düşmeden önce birkaç saniye üst yolda asılı kalmasıyla aşağıdaki yayaların olay yerinden uzaklaşacak vakit bulmaları..Çok uzatmadan sinanımızın hala yanımzda bizimle dalga geçiyor olmasına şükrediyorum..Seni çok seviyorum pis bücür...


buarada üstteki foto kaza yapan kamyonun ve sinanın bir süre önce mutlu zamanlarında çekildi:)

Cuma, Eylül 14

çocuğum hasta

furby ım cok hasta ,kızamık geçirio..nasıl fark etmedim acana yalın'ın ona kırmızı benecikler bıraktığını:)

Perşembe, Eylül 13

son şiirim burdaki ilk olsun..

Öyle uzaklara dalıp gitme vakti günün,
Mevsim mevsim unutmalar
Gün gün ,sasat saat
Sevişme sevişme unutma rengideyiz ..
şimdi sarı zamandayız
Solmuş sarı
Ayrılık sarısı
Şimdi en acısı
En geçmeyeni zamanların
Vakit ölü şimdilerde
Gülen saatler yüzyıllar ötesi sanki
Koca bir mezartaşı gibi ,Çökmüş yüreğime yüzün
Masal gibi;
Mışlı dili anlatmaya çalışıyorrum kendıkendıme,
Hiç yaşamamış olmayı dilerken seni..
Onsuz geçen her anıya yana dursun bedenin
Geçen her saate ayrı tutuşur gözlerin
Şimdi siyah tüm renkler tüm maviler
Sen – ben- hele de biz ..kapkara bir siyah
Ölü gibi acı şimdi sensiz renkler
Ölüm gibi kimsesiz konuşmalar..
Ve sen hiç olmamış
Hiç yokmuş
Ama hep bende kalan sen...

Çarşamba, Eylül 12

bazen..


Bazen ne yaparsan yap olmuyor bazen.. Bir cümle ile hayatınızın koca bir bölümünü tek nefeste özetleyen anlar yaşadınızmı hiç?Ben bu aralar yaşıyorum yoğun bir şekilde.İŞte bu ben diyiveriyorum aniden..dün akşam caddebostan sahilde yürüdüm yürüdüm..yanımdan geçen küçük köpecikler sevgi arsızlığı ile dolanıverdiler bacaklarıma.formunu koruyan bisürü insan selinin içinden kendı halimde elimde pamuk helva ile sakin miskin bir o kadar yoğun bir yürüyüş oldu aslında..Bi arkadaşımla çıkılan yürüyüş onun aniden rahatsızlanan kardeşi sayesinde (merak edilecek bir şey yok) tek başına yapılan bir seremoniye dönüştü..Önce kendıme kocaman bi pamuk helva aldım,sonra rüzgara verdim yüzümü..

bi süre sonra ayaklarımı suya değdirmemek için zor tutarken buldum kendımı.yüzüm denize deniz gözlerime değdi...uzun zamandır herşey için sabrettiğim geldi aklıma,sabretmek gerekıyor bazen evet..işin için ailen için aşkın için..ya sonra ..(çok bölük pörçük yzdığımın farkındayım..her cümle ayrı bir yolculukta..)ya sonra dediğinizde olmuyor işte..ya sonra demeyeceksınız eğer sabredıyorsanız hakkını vereceksınız sonuna kadar...sacmalıyorum mu nee..üzgünüm fonda sezen ciyak ciyak tükeneceğiz derken ben ben olamıyorum..şimdide zuhal pervane diyor..sorarım size ben hangi kafayla tek başıma kalıp yazı yazacağım..ben yalnız kalmak istiyorum..beynımın gözlerimin ellerimin gecenın bir yarısı evde yapayalnızken bile tek başlarına olmamalarından çok yoruldum..

Salı, Eylül 11

blog faresi

niye günlüğünü herkesle paylaşıyorsun dedi dün bi arkidiş ..senin gibi blog fareleri için dedim:D

cipcin bi fare resmi koymak isterdim ama bu sayfaların tek hakimi var kurbişim dimi..:D

vals vals vals

Pazar günü en yakın arkadaşım dostum Sinanımın bitanecik ablası Sinem evlendi.Nasıl eğlendik nasıl güldük anlatamam .Çok güzel bir gelin olmuştu,önümüzdeki günlerde güzel gelinimiz ile yerinde duramayan damatımızın resimlerini paylaşacağım sizlerle.Bizimde ekipcek düğüne gidip yurdumun bilumum oyun havalarını oynamaya merakımız varmış uzun zamandır da haberimiz yokmuş:) Ki bendenizin boyun sinirleri yaklaşık 10 gündür( kardeşimin nişanına tekabül ediyor bunu bir ara anlatacağım) sıkışmış hareket kabiliyeti zedelenmiş durumdayım.Ama dedim ya o kadar eğlenceliydi ki bir ara unuttum bile.

Buaralar çok fazla düğüne katılır oldum sanırım evlilik çanları çalıyor ben hariç herkes için.Aman bir sürede hatta çok uzun bir sürede uzak mı uzak dursun benden.Nasıl uzak nasıl karmaşık bir ülke geliyor anlatamam,Hiç niyetim yok o ülkenin kralının yanına oturmaya.Neyse o kadar düğüne gittim beni etkileyen tek bir sahne bulmayı başardım Sinemin düğününde..Düğüne vals yaparak başladılar..Gözlerim doldu önce sonra akmasınlar diye uğraştım başardım mı başardım ..Ama birde bana sorun.4 yıl dans etmişliğim var vals ve tango dışındaki tüm danslarda ukalalık yapabilirim..Ammavelakin zamanında biri ile bir planımız vardı birlikte dans edecektik ve ..Neyse dünde dediğim gibi bi koca bulursun dans kursuna gidersin eeee olur sana valsli koca :D..



Ama öyle değil işte kurbağacım dimi; bunu bir ben birde sen anlayabiliriz ...

Cumartesi, Eylül 8

ve sonunda


Bir haftadır sayfalarıma dönmeye uğraşıyorum ama yok ne yaptıysam oturum açamıyorum şifrelerimi yenılemeken yardım mailleri atmaktan vallahi fenalık geldi..Ama sonunda geldim burdayım..Ben yabancıyım blog konusuna evet yazmak konuşmak hayatta yaptığım en ustaca şeyler belki ama iş böyle herkesin ortasında yazmaya gelince bi garip garip oluyor insan.

Uzun zaman oldu dimi kurbağacım yazmayalı senınle birlikte ,(buarada sayfanın sağındaki kurbağama özel dikkat rica edeceğim).Hayatımın içinden neler neler akıp geçti,kimler sığ sularda takılı kaldı anlatması zor.Ama bu bloga yazmaya başladığımız günlerdeki aşk ,özlem sevgi,bağlılık malesef artık bizimle değil.Artık yalnızız..Bu konu hakkında dökülüvericem bezen merak etme kurbağacım.Bazen hiç susmadan aslında nasılda içimin yandığını görüvereceksin..


Ben çok açık olacağım size ,sizde bana..burda sadece tek konudan sadece aşkdan sadece işden bahsetmeyeceğiz..burda bizi biz yapan herşeyden bahsedeceğiz.Okuyun ne yorum yazma zorunluluğunuz var ne başka birşey..bol bol günlük hayatın kargaşasından bahsedeceğiz yeri gelecek reklamlardan pazarlamadan konuşacağız ofisden gelen kırıntılarla.Yeri gelecek bütün hüznümüzü kusacağız.neyse ben artık burdayım bol bol yazı bol şiir ve en önemliside bol gülücüklü günler hep bizimle olacak.
buarada oturan kızımızı bir arkadşım çizdi,,sözde benim halimi çizmiş:)