Perşembe, Ocak 5

korkuyorum ulen....

Allahım korkuyorummmmm.
Valla da billada tırsıyorum:(

umarım herşey yolunda gider.

Bu arada enterasan bir döneme girdim.Bir iç huzuru bir rahatlık bir sakinlik..
İki gündür uyuyorum bile.Hatta iki sabahtır erken kalkıp kahvaltıya bile gidiyorum ajansdan önce.geçen seferde böyleydim.Yalnız ve hastayken.
Sabah kahvaltılarıyla başlardım güne..Aynı moda girdim.Etrafımdaki kimseden rahatsız olmuyorum iki gündür.Sürekli gülüyorum.İçim acıyor bazen ama diyorumki olsaydı da yalnız olacaktın be cambaz.Şimdi hayatında olsaydı da yalnız kalacaktın umrunda olmayacaktın.ve artık bunu istemediğimi çok iyi biliyorum.Beni seven birilerini istediğimi biliyorum.Herşeyi olduğu gibi kabul ettim sanırım.
İyiyim çok daha iyi olacağım.Birilerinin en büyük pişmanlığı ben olacağım ama içim öyle huzurluki kimsenin pişmalığını yaşamıyorum yaşayacak hiçbirşeyde yapmadım.Birilerinin dediği gibi 60 yaşıma geldiğimde pişman olacağım hiçbirşey olmayacak hayatımda..

Öyle garip bir huzur var ki herşeyin üstesinden gelebilir herşeyi yenileyebilirmişim gibi geliyor şuan.ve bu hissi kayıp etmemek için elimden geleni yapacağım.

Ama önce şu ameliyatı bir atlatayım değil mi:)

cambaz

en sevdiğimmm

Bu sabah bununla başladım güne hatta başlıyorum saat daha 09:20 :D