Cuma, Aralık 30

yedim gitti..

Ona o kadar ihtiyacım vardı ki..
Hala o kadar ihtiyacım var ki..
Ve hala o kadar yok ki..

Sabah doktoruma gittim haftaya olacağım operasyonun detaylarını konuşmak için.
Detayları anlatmak gelmiyor içimden ama sandığımdan daha büyük ve sonrasında bırakacağı hasarlar ve süreçler sandığımdan daha zormuş.Hatta ben iki gündür olacak bitecek diye düşünmeye bile başlamıştım.Ama işin iç yüzü öyle değilmiş.
İlk defa bu kadar soru sordum.Ağlamamak için gözlerimi japon çizgi film karakterleri gibi açtım.Derin nefes aldım.Sonra doktorumun soğukkanlılığını kaybediyorsun demesiyle koyverdim gitti.

Evet 29 yıldır ilk defa soğukkanlılığımı kaybediyorum.Hatta ettim bile.
Korkuyorum.Öncesinden sonrasında..

Bu kadar kötü günümde yanımda değilsen eğer olmuyorsan -olamıyorsan -olmak istemiyorsan her ne ise..yemişim beni çok sevmiş olmanı belki çok sevecek olmanı,hiç sevmemiş veya hiç sevmeyecek olmanı..

şimdilik bu kadar

cambaz..

Hiç yorum yok: