Toronto

-Sekreter:Cambaz Hanım biri geldi toplantı odasında sizi bekliyor.
-Kimmiş kızım yok mu ismi cismi?
-S: Sordum söylemedi.Toplantınız varmış.
-Hay a.q. sabahın köründe ne toplantısı!!

Telefonla konuşarak girdim toplantı odasına son 30 dk dır CA ile konuşuyordum zaten.

Bir an nefesim kesildi şaşkınlıktan CA aloooooooooo alooooooooooooo ordamısın die bağırınca kendime geldim.Kapatıyorum arayacağım seni dedim.Kim geldi bee kim gelebilir ki!! Benimki gelemez yaa kim o gelen Cambaz derken kapattım telefonu.


Gelen Hakan dı.Kanada dayım derken aslında 3 gündür Türkiye deymiş.Beni denemiş miş..Ama bana kendini göstermeden bir karar veremeyeceğimi anlamış mış..Ayakta elimde kahve fincanı kulağımda kulaklık gayet saçma bir halde dinledim bir 15 dk.
Evet dersem Türkiye'de yaşamak istemediğine karar vermiş.Kanada'ya gidecekmişiz Toronta ya.Bunları bana söylemesi gerekmiş.Ben neden telefonlarını açmıyormuşum?Ne düşünüyormuşum? Zaten diğer tarafta her şey ortadaymış.Yani ben beni sevmeyen biri için mi ona hayır diyecekmişim. ( bir ara kapıya doğru yöneldim sesimi çıkarmadan odama gidecektim sonra dedim bu adamın babasının senin üzerindeki hakları için kal cambaz)

Önce sustum bu arada telefonlarım susmuyor kapı sürekli çalınıp cambaz hanım filanca falanca diye bölünüyordu konuşma.ve benim olmayan konsantrasyonumun içine ediliyordu..

Önce hoşgeldin diyebildim.Sesim bir yerlere kaçmıştı..

O o arada bana burası için önemli birisin.Ama inan bana Toronto da daha mutlu olacaksın dedi.O konuştukça ben dahada susmak istiyordum.Sesim içimde bir yerlerde eriyordu..

Her şey film şeridi gibi geçti önümden..

Sonra ne mi oldu? Aklıma regl ağrısından ölmek üzere olduğum geldi ve kapıyı açıp İrem ilaçç diye kükredim.Böylede şapşalım kabul ediyorum.

Sonrası..Sonrası şimdi değil...Toplantıya çıkmam lazım.Akşam maçtan önce yazarım..
Ama o film şeridinde olanları görmeyi eminim çok isterdiniz..



cambaz