Yazacak o kadar çok şey var mı ? Yoksa aslında hiç bir şey yok mu?
Dün akşam merkezin kapısından çıktığımda karşımda duran 3 kişi vardı.
Gül& kızı& oğlu ..Ali Kaan bir anda koşarak bacaklarıma sarıldı deli teyze diee bağırarak .Gül ün blogu okuduğunu unutup yazmışımda yazmışım buraya.
oda İtalya ya gittiğinin ertesi sabahı ilk uçakla geri gelmiş bebelerini alıp.
Tabii ki geri gidecek ama onu kapıda gördüğümde Ali Kaan koşarak kucağıma çıkmaya çalıştığında dünya başka bir boyut değiştirdi benim için.Hele de Arkuncum içerde beni epey bu konu özelinde azarlamasından sonra o veleti ısırarak yemek istedim.
Hep birşeyleri zor elde ettim.Hiç bir şey altın tepside sunulmadı.Ok öyle olsun dedim yorulmadım hiç.Zaten yorulduğumda da dayanacak kimse yoktu etrafımda.Ama ağzına bilmemne yaptığımın hayatı ben sustukça sıvadı elindeki tüm bokları her yerime!
Bu ne şimdi? Ne halt edeceğim ben.Neden ayrılık acımı bile rahat rahat bunalımlı depresyonlu çivi çiviyi sökermi acaba diye geçiremiyorum? Neden orospu çocuğu eski sevgilime facebookta ne boklar yediğini görmüyorum sanki diye delirip içip sağa sola saldıramıyorum? Ya da neden şuan yanımda sevgilim yok.Onun omzunda ağlayıp onunla bunların hepsinin geçeceğini konuşamıyorum? Neden ben yanındayım cümlesini doya doya yaşayamıyorum?Neden doktorum beni odadan çıkarıp yapılması gerekenleri ona anlatmıyor ? BEN NİYE SADECE ONUN RUTİNİ OLDUM NEDEN??????
Bunların yerine tek başıma herşey ile yine tek başıma uğraşmak yada bu defa pes etmek tercihleri arasında gidip geliyorum.
Hayatımda hiçbir yoğun acımı o acıya ait yaşayamadım.
Babam ölmek üzere idi anneanneme kanser teşhisi kondu.
Babam öldü 3 ay sonra anneannem öldü.
Kaza geçirdim lise 1 deyim daha hastahanedeydim babaannem kalp krizi geçirdi pat o da öldü.
3 yıllık sevgilim terk etti haftasına bana kanser teşhisi kondu.
Vee şimdi.. 6,5 yıllık ilişkim çok kırgın bitti ve yine haftasına 3. cüsünü yaptırmaktan korktugum testimi yaptırıp sonucuna yuh artık dedim..
ne bu ulann ? neler oluyor o tarafta? çok mu komik oluyorum böyle olunca?
dün gece yalnız kalmak istedim eve geldim.Telefon çalmaktan delirdi..Arkadaşlarım delirdi..Ama tek birini açıp tek kelime edemedim..O da aradı ama açmadım.Kimsenin vicdan azabı olamam bu saatten sonra.
cambaz..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder