Bu filmi görmüştüm ben ,senden önce defalarca..
Şuan şaşkınlığımla yalnızlığım ve hatta saçmalıklarım hepimiz ofiste oturmuş durumdayız.Deli gibi çalışıyorum.Kimseyi arayamadım.Kimseye söyleyemedim.
Yeni bir konkura hazırlanmanın saçmalığı içerisindeyim resmen.
Ama azönce hatta 3 saat kadar önce doktorumdan gelen mail ile hayatım yine alt üst oldu.Telefonda bir posta ağladım.Sonra sustum geldim maillere daldım.
Şimdi ne yapacağımı bilmiyorum.Kimden yardım isteyeceğimi.Yanımda kimin olması gerektiğini.(Annemin olmayacağı kesin..)Sadece bu defa tek başıma kaldıramayacak oluşum.
Tüm detayları konuşmak için perşembe günü doktoruma gidiyorum.O gün yalnız gidemem sanırım.Arkadaşlarım??
Gülüm yarın İtalyaya taşınıyor onada söyleyemem.Nasıl derim?
Düşünme cambaz sakin ol.Sadece senin yanında gerçekten olmak isteyenlerin zaten senden talep gelmeden yanıbaşında bitivereceğini düşün.
Şaka gibi değil mi? 3 yıl sonra..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder