Aslında herşey ortak ev alıcağımız planının ortadan kalkması ile başladı.Yani şuan içinde bulunduğum bu anlamsız manasız sıkıntılı durumun tek sebebi geleceğe ait bir plan yapıyorken ( ortak olmasından bahsetmıyorum kendimden bahsediyorum) şuan elimde hiçbir planımın olmaması.Ne yapıyorum nerdeyim? Aslında zaten planlar yapan biri olmadım hiç bir zaman ama şimdi sanki geçmiş 28 senemi planlar ile geçirmişimde şimdi elim hamur karnım aç kalmışım gibi hissediyorum.Konu konuyu o bunu açtı derken ilşkimizinde içine her ikimizde çok güzel bir şekilde ettik.Ben kendi plansızlığıma saçma sapan bir şekilde üzülürken o kendi alacağı evle kendi işiyle kendi diğer işiyle ilgilenmekten ben konudan ne kadar hasar aldım göremedi göremedik.
Aslında ben nasılda boğmuşum onu göremedim..
Aslında nasılda ilgisiz o bu aralar göremiyor..
Aslında biz ikimiz çokda eğlenceli bir çiftiz bunu unuttuk..
Aslında hiç yalnız kalamıyoruz ki herşeyi bir kenara bırakıp ikimizin olalım..
Aslında ne istediğimiz sorgulamaktan hep nefret ettim bunu yaptığımda hep sevdiğim şeylerden vazgeçmek zorunda kaldım ama şimdi sorgulamaktan kendimi alamıyorum.
Aslında birbirimizi seviyoruz biz ve bunu unuttuk..
Belkide ben bunların hepsini şu plan yapamamaktan kendime plan olsun diye düşünüyorum.İnan hiç birini bilmiyorum ve kendimi bu aralar çok ama çok yoruyorum.Sadece bunu biliyorum..
Spora başladım o epey hatta çok epey iyi geldi.Kendimi fizikende ruhende daha iyi hissediyorum.
Uzun ama uzun zamandır yapmadığım herşeyi yapıyorum..Daha önce yapmak isteyip yapamadığımdan değil sadece aklımı ruhumu dağıtmak için yapıyorum.Çünkü biliyorsun beni , ben kimse için birşey yapmam eğer kendim mutlu değilsem.
PS: bu arada bu epey eski bir yazı ya,bloglar kapandı ya ancak yayınlıyorum:)birçok şey değişmiştir belki aynıdır ama yazmışım bir kere ellemedim tek kelimesini.
sevgiler
cambaz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder